Ik mis de Latijnse muziek & dans!

Maak kennis met HT-Gusy, de Venezolaanse dame die werkt als een ontwikkelaar voor het Zweeds voetbalmanagerspel dat ons zo na aan het hart ligt.
Velen zijn benieuwd naar het verhaal van de mensen achter de schermen van dit spel, zeker als die mensen ooit begonnen als een manager zoals u en ik. Is het nu echt de droomjob die we denken dat het is?
Zoekend naar een antwoord op die prangende vraag botsten we op de perfecte persoon die bereidwillig genoeg was om onze nieuwsgierigheid te bevredigen. We zijn dan ook behoorlijk trots u een interview te mogen presenteren met HT-Gusy, een Venezolaanse dame die werkt als ontwikkelaar van ons aller Hattrick.
Geef toe, een interessante combinatie…

De persoon achter de nick:

Hattrick Press : Hallo HT-Gusy, eerst en vooral bedankt voor de gelegenheid om u te mogen interviewen. U bent een van de drie HT’s die actief bezig zijn met de ontwikkeling van dit spel (de andere twee zijn HT-Bodin en HT-Jens, HT-Daniels occassionele interventies even terzijde gelaten) en de enige dame in het HT-team. Kunt u zich even voorstellen ?
HT-Gusy : Hoi, ik ben Gusy. Mijn echte naam is Maria, maar ik kreeg de bijnaam toen ik nog een baby was en sindsdien noemde niemand me ooit meer bij m’n echte naam. En als toch iemand dit doet, zal ik waarschijnlijk niet reageren, hehe!

HP: Wat is je relatie met voetbal?
G: Mijn familie en dus ook ik zijn fan van Real Madrid, al sinds ik me kan herinneren. Ik heb nooit veel voetbal gespeeld, vooral omdat ik een hockey-speler ben, maar ik hou van wedstrijden bekijken wanneer ik kan.

HP: Heb je ooit voetbalwedstrijden bijgewoond in het stadion? En zo ja, is er een speciale/belangrijke wedstrijd die je je nog herinnert?
G: Ja, natuurlijk . De belangrijkste wedstrijd is de enige die ik heb gezien in het Bernabeu (totnogtoe) . Het was een derby tegen Atletico de Madrid en het stadion was afgeladen vol, ik kreeg al kippenvel toen ik nog maar aankwam! We wonnen met 3-2 en het was echt een geweldige wedstrijd!

HP: Hehe. Weinig sporten kunnen de emoties zo sterk naar boven halen als voetbal. Laten we verdergaan met meer persoonlijke vragen. Als ik binnenkwam in uw huis en ik keek in de kamer , wat zou ik zien?
G: Een bed en een paar kasten? Hehe, je zou zeker niets vinden dat zomaar rondslingert, behalve misschien een paar speelgoedjes van mijn hond op de vloer.

Een Venezolaanse in Zweden

HP : In Venezuela werd in 2013 een voormalig buschauffeur president, iets wat ongezien zou zijn in Europa. Het dagelijkse leven in Venezuela moet dus dramatisch anders zijn in vergelijking met het leven in West-Europa, als gevolg van ondermeer zulke institutionele verschillen. Vanuit uw ervaring, kunt u ons iets vertellen over de 3 beste dingen van het leven in West-Europa, en over de 2 dingen die je het meest mist zo ver van huis?
G: Over de Venezolaanse president en de algemene situatie zou ik liever niet over praten .
Ik zou niet weten over West-Europa in het algemeen, maar voor mij zijn de beste 3 dingen in het Zweedse leven:
* Dingen werken. Zeer zelden zijn er vertragingen of ongemakken in mijn dagelijkse leven.
* Mensen vertrouwen andere mensen, tenzij ze tonen niet betrouwbaar te zijn, juist het tegenovergestelde van waar ik vandaan kom .
* Er is geen armoede en sociale klassen bestaan hier niet eens.
De 2 dingen die ik het meest mis zijn mijn familie en het mooie weer. Oh, wacht ... afgezien van dat?
* Ik mis de vriendelijkheid van de mensen en hun goedlachsheid. Hier zijn mensen meestal ernstig tegenover andere mensen die ze niet kennen .
* De latin-muziek en dans

HP: Zweden en de andere Scandinavische landen worden meestal beschouwd als de toonaangevende landen op gendergelijkheid en burgerrechten in het algemeen. Wilt u dit eens toelichten? Is er een verschil in de manier waarop vrouwen worden behandeld (meer in het algemeen en in de IT- industrie in het bijzonder) tussen Venezuela en Zweden?
G: Ja, ik bent absoluut voor gendergelijkheid. Ik heb absoluut geen problemen ondervonden in de banen die ik heb gehad, maar vanuit een meer persoonlijke benadering kan ik zeggen dat in Venezuela vrouwen diegenen zijn die het huishouden en de zorg voor de kinderen op zich nemen, zelfs wanneer ze een full-time baan hebben. Dat is hier niet het geval, en vooral de relaties tussen vaders en hun kinderen hier bekoren me zeer.

HP: Vertel ons wat grappige anekdotes over uw leven in Zweden.
G: Ik kan me niets echt grappig herinneren op dit moment. Alhoewel, de eerste keer dat ik naar de supermarkt ging in Zweden kostte het me 2 uur om de fundamentele dingen te kopen, ik moest gebruikmaken van Google-translate om te weten wat alles was!

HP: Dat was vast een grappig zicht.
Wat zijn de verschillen tussen het werken met een groep Venezolanen en het werken met een groep Zweden? Hoe ga je om met die verschillen?
G: Het belangrijkste verschil is dat we in Venezuela aparte badkamers hebben voor mannen en vrouwen, hahaha! Ik denk ook dat mensen hier meer "op hun gemak" zijn op hun werkplek, ze doen hun schoenen uit, ze nemen hun kinderen of huisdieren mee als dat nodig is, ze nemen al eens een break... in Venezuela is de werkomgeving is veel formeler, met strakke schema's en een heleboel regel . Ik moet toegeven dat ik in het begin soms gefrustreerd raakte, maar nu heb ik me gerealiseerd dat mensen productiever zijn op deze manier.

HP: Iedereen heeft wat moeite met aanpassen, denk ik. Wat was voor jou de grootste aanpassing aan het werken in Zweden (en HT)?
G: Nou, ik hou van werken voor Hattrick en de werkomgeving op kantoor is super. Ik denk dat het moeilijkste is de taalkwestie. Niet met werkgerelateerde dingen, want dat is altijd in het Engels, maar meer met de algemene gesprekken. Mijn collega's zijn altijd zeer attent geweest en schakelen onmiddellijk over naar Engels wanneer ik in de buurt ben, maar soms hebben ze niet in de gaten dat ik er ben of vergeten ze dat ik anderstalig ben (‘t zijn ook maar mensen, hé?!) En het is behoorlijk vervelend in een groep te zijn en niet te begrijpen wat er gezegd wordt .
Iets anders maar niet minder vervelend, tijdens de late herfst en vroege winter gaat de zon heel vroeg onder, het voelt heel vreemd (en triest!) aan om te werken om vier uur ‘s middags en te zien dat het buiten donker is .

HP: De meeste Europeanen zouden dat waarschijnlijk heel vreemd en triest vinden maar dat is natuurlijk het interessante aan uitwisselen van ervaringen met mensen die de zaken met een heel andere bril bekijken. De Venezolaanse HP-Editor woonde een jaar in Stockholm en zag gedurende de hele winter geen straaltje zon. Het enige dat hij zag was een deprimerende grijze lucht en gedurende de beste dagen misschien een mooi lichtgrijs.
Hij herinnert zich ook dat hij in het begin geschokt was om te zien dat Zweden zonnebaden waar en wanneer ze kunnen (bvb. letterlijk liggend over rotsen, zoals hagedissen), en dat hij enkele maanden later precies hetzelfde deed. : D
G: Precies! Als de zomer in ’t land is, lig ik in de zon wanneer ik kan!

HP: Gezien we ’t hadden over Venezolaanse gebruikers, sommige managers hebben het gevoel dat je een andere houding hebt aangenomen sinds je in Zweden werkt, denk je dat het werken en wonen in zweden je ‘way of life’ heeft beïnvloed?
G: Ik denk niet dat ik veel veranderd ben en niemand van mijn vrienden of familie heeft me er al op gewezen. Maar ik denk dat dit gevoel te wijten is aan het feit dat ik voordien een Mod was en dus omnipresent op de Venezolaanse fora. Nu heb ik echter de mogelijkheid om te helpen op een andere manier en hierdoor ben ik veel minder aanwezig op de fora.

Een dame in een online voetbalmanagerspel

HP: Laat ons even teruggaan naar waar het allemaal begon. Hoe ben je bij Hattrick terechtgekomen en wat maakte dat je in het spel bleef?
G: In het bedrijf waar ik werkte, speelde iedereen Hattrick en dat is dan ook waarom ook ik begon te spelen. De eerste maanden was ik er niet zo mee bezig tot ik de fora ontdekte en ik in een mum van tijd verkocht/verslaafd was! Het was zeker de gemeenschap die ervoor zorgde dat ik ondertussen al jaren Hattrick speel.

HP: De gemeenschap , de usual suspects als het gaat om HT-verslaving. Zie je jezelf als een goede HT manager? Ben je nog steeds concurrerend (in tegenstelling tot de meeste HT’s)? En zo ja, waarom/hoezo?
G: Nou, het hangt af van wat je een goede manager noemt. Ik ben nooit erg gek geweest van wedstrijdtactieken, maar ik denk dat toen ik in de hoogste divisie speelde, ik goed was in het verdienen van geld en het optimaliseren van mijn ploeg naar goede ratings toe, zonder het betalen van enorme salarissen. Nu ben ik iets minder competitief, ik ben 4e in afdeling II. Maar ik ben niet meer zo bezig met het proberen ‘alles te winnen’ zoals vroeger en wel om 2 redenen: ten eerste omdat ik nu mijn tijd op HT anders doorbreng en ten tweede omdat ik denk dat het niet eerlijk is naar andere managers toe omdat ik inzicht heb en ook toegang heb tot de match-engine.

HP: Laten we ’t even hebben over uw visie op het spel. Hoe speel je het? Is het speelbaar door iedereen? Is het meer een spel voor economisten of toch meer voor managers? Is de gemeenschap een groot deel van het spel? En ga zo maar door. Wat is uw spelfilosofie in HT en wat vind je leuk aan het spel ?
G: Ik denk dat ik een deel van deze vraag reeds beantwoord heb bij andere vragen. Ik denk dat Hattrick zeker speelbaar is voor iedereen, de economie is zeer belangrijk, maar het is de keuze van de gebruiker om zich daarop te concentreren of op de voetbalstrategieën. En natuurlijk is de gemeenschap een zeer groot deel van het spel. Wat betreft mijn spelfilosofie, ik ben vooral voor planning op lange termijn en ik koester de gemeenschap. Nog voordat ik hier begon te werken had ik veel rl-vrienden die ik kende van HT, en nu nog meer!

HP: Waaraan werk je op dit moment?
G: De nieuwe Supporterfunctie die de Platinum-stemming gewonnen heeft: de trainingtool. Ik moet toegeven dat ik liever had gehad dat Live Ratings zou gewonnen hebben, omdat het veel gemakkelijker te implementeren zou geweest zijn. Maar uiteindelijk vind ik deze extra-feature ook hele plezant om uit te dokteren, ik hou van graven in de diepte en in detail zien hoe dingen werken!

HP: Wat zijn de meest interessante delen van je werk?
G: Alles! Ik bedoel, het is waar als ik zeg dat ik hou van mijn werk, ik ben blij op maandagochtend om terug naar kantoor te komen! Dus het is moeilijk voor mij om te zeggen wat nu precies het interessantste is, zeker nu de hele Zattikka-periode is afgesloten.

HP: Het is hartverwarmend dat u zoveel houdt van uw baan. Laat ik u een keuze voorleggen, dan. Welke van de volgende taken genieten je voorkeur en waarom ?
a) het ontwikkelen van nieuwe features van de grond af , waarin je je creativiteit kan uitdrukken
b) het veranderen van oude stukjes code, meegaan in de geest van de oude ontwikkelaars, misschien zelfs Björns
c) het oplossen van vervelende bugs
G: Ik zeg zeker b. Het volgende zou c zijn, het oplossen van oude bugs kan erg frustrerend zijn, maar als je er uiteindelijk in slaagt is de voldoening achteraf des te groter!

HP: Een dame in de IT-industrie is niet zo ongewoon . Een dame die van voetbal houdt is ook niet ongebruikelijk. Maar de combinatie van beiden is toch eerder zeldzaam, niet?
G: Nou, ik ben vrij zeker dat ik niet de enige ben! Ik moet toegeven dat voordat ik begon te spelen ik nooit had gedacht te werken voor een bedrijf als dit. Maar naarmate de ‘verslaving’ toenam zijn de dingen zeker veranderd. Dat, plus mijn IT-vaardigheden en het feit dat ik bereid was om te verhuizen naar Zweden ... Ik denk dat het een succesvolle combinatie was, want hier ben ik!

HP: En op deze positieve noot eindigen we ons interview. Gusy, hartelijk dank voor uw tijd en wij wensen u het allerbeste in uw werk en in uw persoonlijke leven!


dit interview is een vertaling van: (17739)
voor verdere vragen of opmerkingen -> (16534267.1)

Link directly to this article (HT-ML, for the forum): [ArticleID=17821]