Πριν λίγο χρόνο ξεκίνησα να δουλεύω σε ένα σχέδιο ιστορίας του Hattrick και αν και έπαιζα Hattrick σχεδόν από την αρχή δεν μπορούσα να μην σαγηνευτώ. Ενθουσιασμός για το παιχνίδι και για το πόσο καιρό υπάρχει – σχεδόν για πάντα σε ένα είδος σαν αυτό. Αλλά επίσης και πόσο ενθουσιασμένος με μένα, πόσο χαζό μπορεί να ακούγεται. Γιατί όταν άρχισα να σκέφτομαι τα 10 προηγούμενα χρόνια ήταν προφανές ότι έχει κυλήσει πολύ νερό στο αυλάκι από τότε και ότι πολύ λίγα πράγματα υπάρχουν ακόμα στη ζωή μου από τότε που ξεκίνησα να παίζω Hattrick.
Όταν άρχισα να παίζω Hattrick ήμουνα στις αρχές των είκοσι, μόνος και δούλευα στην πρώτη μου πλήρους απασχόλησης δουλειά. Από τότε έχω βιώσει μια μακρά σχέση, πολλούς άλλους συντρόφους, μόνος (ξανά) μερικές φορές, μερικές δουλειές, μετακόμισα σε μερικά διαμερίσματα και παντρεύτηκα. Τώρα όλες αυτές οι αλλαγές δεν είναι και τόσο παράξενες, ούτε ενθουσιώδεις. Στο κάτω κάτω είναι όλες σχετικά φυσιολογικές για κάποιον στην ηλικία μου. Όχι, το ενθουσιώδες πράγμα είναι ότι συνδέομαι στο Hattrick σχεδόν κάθε μέρα εδώ και 10 χρόνια. Όλα στη ζωή μου έχουν αλλάξει από τότε, αλλά το Hattrick παραμένει ζωντανό. Όταν όλα τα άλλα ενδιαφέροντα εξαφανίστηκαν με τον καιρό, το Hattrick παρέμεινε. Άλλοι θα το αποκαλέσουν αυτό το γεγονός σπαστικό, αλλά εγώ επιλέγω να το πω φανταστικό.
Αυτό που κάνει αυτό το γεγονός ακόμα πιο φανταστικό είναι ότι δεν περνάω σχεδόν καθόλου χρόνο με τους παλιούς μου φίλους από τα είκοσι σήμερα. Έχω συναντήσει τους περισσότερους στην πραγματική μου ζωή φίλους σήμερα από…. ναι, το Hattrick. Όταν παντρεύτηκα πριν μερικούς μήνες πολλοί άνθρωποι που είχα γνωρίσει μέσω Hattrick προσκλήθηκαν, αλλά μόνο ένας από τους παλιούς μου φίλους από 10 χρόνια πίσω – και αυτός επίσης παίζει Hattrick. Εάν η γυναίκα μου δεν είχε καθόλου φίλους θα ήταν ένα κανονικό πάρτι του Hattrick, με ένα νυφικό για να το κάνει λίγο πικάντικο.
Αυτό νομίζω λέει πολλά για το άτομο μου, αλλά ουσιαστικά ακόμα περισσότερα για το Hattrick. Γράφτηκα για να αποδείξω σε όλους πόσο καλός προπονητής είμαι αλλά σύντομα κατάλαβα ότι το Hattrick ήταν κάτι παραπάνω από ένα παιχνίδι. Και όταν επισκέφτηκα τη πρώτη συνάντηση της κοινότητας στο θρυλικό για το Hattrick μέρος Soldaten Svejk, ένα τσέχικο μπαρ /εστιατόριο στην Στοκχόλμη, ανακάλυψα ότι και οι υπόλοιποι προπονητές δεν ήταν χοντροί (ή λεπτοί) καθυστερημένοι με χοντρά γυαλιά και βαρετές προσωπικότητες που πίνουν Ζελίτα. Ήταν πάνω κάτω σαν εμένα, αρκετά φυσιολογικοί και απλά με μια έντονη σχέση με το Hattrick.
Και το πιο συναρπαστικό είναι ότι η ιστορία μου μόνο μοναδική δεν είναι, ξέρω πολλούς από σας που έχετε ζήσει τα ίδια πράγματα.
Στην ερώτηση “τι θα γίνει μετά;” όταν το “νέο” Hattrick βγήκε τον Οκτώβριο του 2000 είχε ειπωθεί ότι το Hattrick θα αποκτήσει εκατομμύρια χρήστες, μια κυβέρνηση για μας που θα πάρει θέση στην γενική συνέλευση του OHE και ο Björn θα έπαιρνε το Nobel Ειρήνης για την πάταξη όλης της βίας του ποδοσφαίρου στον κόσμο. Φυσικά τίποτα από αυτά δεν έγινε, αλλά τουλάχιστον έχουμε διανύσει πολύ δρόμο όταν τόσα καλά συμβαίνουν στην κοινότητα, όπως την διοργάνωση κληρώσεων Υποστηρικτή κάθε Χριστούγεννα από τους χρήστες για αυτούς που δεν μπορούν να ξοδέψουν για να γίνουν Υποστηρικτές οι ίδιοι ή η τελευταία συνεννόηση για το Κύπελλο της Ειρήνης μεταξύ ισραηλινών και μουσουλμανικών ομάδων για παράδειγμα.
Όλα αυτά τα πράγματα όμως δεν μπήκαν στα βιβλία ιστορίας. Όχι ακόμα. Αλλά το νέο μας βιβλίο ιστορίας περιέχει πολύ νοσταλγία του Hattrick, περίοδο ανά περίοδο. Ψάξαμε βαθιά μέσα στα αρχεία μας και είναι εκπληκτικό το να βλέπεις πίσω στο χρόνο. Φυσικά είναι αδύνατο να χωρέσουν όλα σε ένα έγγραφο του Hattrick. Αυτή τη φορά εστίασα στις σημαντικές αναβαθμίσεις και αλλαγές στο παιχνίδι και προσπάθησα να το κρατήσω σχετικά μικρό. Υπάρχουν όμως πολλές ιστορίες που δεν ειπώθηκαν, για παράδειγμα σχετικά με τον “λοιμό του Barba”, τον Πόλεμο των Κλώνων και τους Does – όπως και για τα γεγονότα της κοινότητας που ανέφερα προηγούμενα. Ελπίζω όμως να επιστρέψω σε αυτά αργότερα.
Η 10η επέτειος θα είναι σύντομα εδώ, άρα είναι ώρα να κάνουμε το ταξίδι πίσω στην
ιστορία. Νομίζω ότι θα βρείτε κάποια πράγματα που δεν ξέρατε πριν, αλλά επίσης νομίζω ότι θα σας έρθουν πίσω αναμνήσεις και χρυσές στιγμές. Εγώ πάντως είχα.
(Για την ιστορία βρήκα ένα ακόμη πράγμα που κάνω συχνά: ακούω Smashing Pumpkins όλα αυτά τα χρόνια. Αλλά αυτό ήταν. Το υπόσχομαι.)